Vay Halimize...

Nerde o eski dürüst insanlar?
Hatırladıkça benim yüreğim sızlar.
Şimdi bakıyorum halimize,
Sanki devrimiz cahiliye.

Merhamet kalkmış ortadan,
Bir kuruşa dostunu, anasını satan.
Ortada bir tek para,
Insan oğlunun karakterine büyük kara.

Hile, düzenbazlık, riyakarlık bizde.
"Müslümanım be kardeşim!", diyerek
bizleri ezme.
Müslüman olana bunlar yakışır mı, söyle.
Doğru ve dürüst kalmayı bir dene.

"Türküz, müslümanız", diyoruz.
Onun, bunun hakkını yiyoruz.
Sanki doğruymuş gibi yalanları diziyoruz.
Yüzümüz bile kızarmadan, ortalıkta geziyoruz.

Namus kavramından bir şey kalmamış.
Namusluyum diyerek ortada gezen çoğalmış.
Iman bizde,
Fakat karakter namına bizde birşey kalmamış...