Vay Halimize Şiiri - Sedat Kocabey

Az ile yetinmez olmuş insanlar
Kin ile nefretle dolmuş insanlar
İçmeden kafayı bulmuş insanlar
Çocuklar gülüyor vay halimize

Kalbimiz kararmış dönmüş bir taşa
Kimse pişman olup düşmez telaşa
İster elli yaşa ister yüz yaşa
Çocuklar gülüyor vay halimize

Nefsine kul köle olan mı dersin
Her sözünde hile yalan mı dersin
Mazlumun elinden çalan mı dersin
Çocuklar gülüyor vay halimize

Kendi kuyumuzu kazar olmuşuz
Ortalığa düşmüş pazar olmuşuz
Hakka isyan edip azar olmuşuz
Çocuklar gülüyor vay halimize

Güveni unuttuk emanet kayıp
Yüce yaratanı bile yok sayıp
Şehvete yenildik kalmadı ayıp
Çocuklar gülüyor vay halimize

İhtiyarı böyle genci de böyle
Beyazı da böyle zencide böyle
Ateisti böyle dincide böyle
Çocuklar gülüyor vay halimize

En üstün varlıklar insandı hani
Böylemi oluyor üstünlük yani
Bence hayvanlardan bile hayvani
Çocuklar gülüyor vay halimize

Uyanın insanlar vakit bitiyor
Gemimiz su aldı battı batıyor
Şu toprak altında kimler yatıyor
Çocuklar gülüyor vay halimize

Tövbe et kardeşim tövbe et dostum
Değişsin düşüncen tüm niyet dostum
Gel etme nefsine eziyet dostum
Çocuklar gülüyor vay halimize