Vay Hain Vay Şiiri - Ramazan Özerli

Şu hayvanın yaptığı işe bir bakın hele.
Fazla hürriyete kızıyor, vay hain vay.
Adam gibi yaşamayı bilmiyor bile.
Yaşadığını hazmedemiyor, vay hain vay.

Ulan ne istiyorsun orda duran büstten.
Ne kötülük gördün ki Cumhuriyetten.
Atam kurtardı yaşadığın kötü esaretten .
Bu kinin sebebini açıklasane, vay hain vay.

Ağalar beyler tarlasında köleydin bilsene.
Kemal Sunal filimlerini tekrar dinlesene
Avradına bile doğru dürüst sahip çıksane.
Adana'ya bile gelemiyordun, vay hain vay.

Ulan sizler adamsanız türkü söyleyin.
Doğru dürüst bir adama benzeyin.
Traş olun artık, gavura benzemeyin.
Kılık kıyafetinle kimliksizsin, vay hain vay.

Atalarım Çinlilerden farklı giyinmişler.
Onlar saç uzatmısa ,bizimkiler kesmişler.
Onlar kesmişse, bizimkiler uzatmışlar.
Hiç ele benzememişler, vay hain vay.

Müslüman bakımlı tertemiz olur.
Giyimli kuşamlı traşlı alımlı olur.
Çevresine hoş görülü örnek olur.
Müslümana zarar veren, vay hain vay.

Derdiniz nedir? vatanımın üzerinde.
Ne sıkıntı var? çalışan kalbinizde.
Millet hainliği vardır benliğinizde.
Aklın varmı düşündümü, vay hain vay.

Bu ozanı kızdırmaya başladınız artık.
Yaptıklarınız çekilmez oldu be artık.
Sanırım kimlikleriniz belli oluyor artık.
Hainin boynuzu kırılır, vay hain vay.

Bakın şeyhim suyu suya kattı diye.
Rakı suyla beyazlaştı; bilmez niye.
Şaşırıp papaz elini yalıyan köpeğe.
Başka ne denir beyinsize, vay hain vay.

Allah bunlara akıl vermiş, beyin vermiş.
Düşünüp dursun diye de zihin vermiş.
Mustafa Kemal ile işin ne diye sormuş.
Cevap veremez susar, vay hain vay.

Birgün reisler bu işi ele alacak bilin.
O zaman kesilir bacakla kol ve elin.
Konuşmak istesen de bitecek halin.
Ramazana ne der dilin , vay hain vay.
31.07.2017