Dere Şiiri - Ömer Çelik

''Cömertlikte ve yardım etmekte, akarsu gibi ol.''
.....................................HZ. Mevlana

Şu dere gürül gürül, bahara mı imrenir?
Karlı dağlardan inip, ovayı şenlendirir.
Gazellerden mustarip, bezenmiş mor güllerle
Evhamlı gelin gibi, nazlı nazlı gezinir.

Besteler haykırırken, tabii gerçekleri
Ozanlar mahalline uğramadan geçer mi?
Taşların arasından,, büyülü nağmelerle
Kıvrım kıvrım akışı, sazlara ilham verir.

Nihavent Faslı mıdır, naif bir keman sesi
Göklerde yankılanır, kuşların senfonisi.
Kar beyazı kuğular, yeşil baş ördeklerle
Hem gamlı hem telaşlı, canlara neşe verir

Duacılar beklerken göçebe bulutları
Karınca kararınca besler umutlarını.
Eli iş tutanların, şenlenirken yurtları
Yemiş yüklü ağaçlar, yüzleri sevindirir.

Güneşte haşlanırken, üç beş ceylan yavrusu
Çağırır renkleriyle, büyüleyen dokusu.
Dağlardan topladığı, köpüklü, berrak suyu
Yaradılana nimet, yörenin servetidir.

Bu dere yıllar yılı, aynı menzile akmış
Yatağı sığdır diye, köprüleri mi yıkmış?
Çayın çırağı gibi, düşmesin hoyrat ele
Katranından, zehrinden, yutarak can çekişir