Vay deli gönül Şiiri - Sezai Efiloğlu

Gurbet,hasretin anası,
Hem babası,hem atası.
Hey! seni canı çıkası,
Ne diye gülüyorsun?
Vay deli gönül!

Düşmeye gör gurbet ele,
Yaprak misali sele.
Ağlanacak şu haline,
Ne diye gülüyorsun?
Vay deli gönül!

Hasret tüter buram buram,
Umut dağı duman duman.
Sen de ne gam,nede gümen,
Ne diye gülüyorsun?
Vay deli gönül!

Umutlara karlar yağar,
Dostlar uzak uzak bakar.
Bu ateş seni de yakar,
Ne diye gülüyorsun?
Vay deli gönül!

Deli gönül uslanmadan
Eşe dosta seslenmeden,
İnci-boncuk süslenmeden,
Nereye gidiyorsun?
Vay deli gönül!

1990