Vay Deli Gönül Şiiri - Durak Yiğit

*
Her yüze güleni dost olur sandın
Yetmez mi çektiğin vay deli gönül ?
Emmi dayı diye adam seçmedin
Hep ağrıdı başın vay deli gönül
*
Eyledin kendine bu dünya’yı dar
Şeyda bülbül gibi ettin ahı’zar
Oldun mu bir kere söyle bahtiyar ?
Varmı senden başka zay deli gönül ?
*
Ah ile vah ile ömrü bitirdik
Yâr yolunda biz bu aklı yitirdik
Var’olan sevda’ya neyi yetirdik ?
Bu aşk ne getirdi say deli gönül ?
*
Senelerdir kendi kendini yordun
Yıllarca boş yere hayaller kurdun
Kes bu boş sevdadan gayri umudun
Onca hayallerin fay deli gönül
*
Kalem aşk elinden yazar ha yazar
Ömür tükeniyor bak azar azar
Bir vefasız sevdin kabrini kazar
Yeter bu çektiğin hay deli gönül
*
Hiç göz açamadın kar’dan baran’dan
Kaderini böyle yazmış yaradan
Çıkar boş hayali artık kafadan
Yetmez mi yandığın duy deli gönül
*
Sayılıdır günler bilki cihan’da
Ayrılık bir yanda firak bir yan’da
Soyarlar senide kalın üryan’da
Kılarlar namazın bil deli gönül
*
Sevda ile yanan sen değilsin ki
DURAK’ım dünyaya gelmedi deki
Bir YÂR var ki ben’de benden içeri
Topraklar başına doy deli gönül
*

DEVRİK CÜMLELER..!!

BAHTİYAR...mutlu
BARAN......Yağmur
FİRAK......Ayrı düşmek,ayrılık,özlem,hasret
ÜRYAN......çırılçıplak
https://www.youtube.com/watch?v=TZQPl4G63sI