Vay Be !!! Şiiri - Ömer Yüce

26 YIL

“VAY BEE.!!!”

Bir yastıkta,
bir sofrada,bir evde,
bir gönülde,
aynı acıları,aynı sevinçleri,
aynı şehirleri,aynı havayı,
aynı oksijeni paylaşmak
“bir gün” gibi geliyor insana ...

Ve geriye bakıp da diyorsun ki,

“Vay be.!!!”
...

Aynaya
bakar gibi bakıyorsun yıllara;

Yanı başında,
boyunu geçmiş
aslan gibi bir oğlun,
dünyalara değişmeyeceğin melek gibi bir kızın ve bu mutluluklara
aracı olan koca yürekli,
dağ gibi bir eşin ...

Ve

“26 yıl nasıl da akıp gitmiş”

diyorsun,

“Vay bee.”
...

Her evlilik yıl dönümünde
adet üzere seyrettiğin
düğün kasedin,
düğün kasedinde ki gençliğin,
güzelliğin,bilinmezliğin,
mutluluğun,acemiliğin,
şaşkınlığın,
çocukluğun,
ekranda
hiç gitmeyeceklermiş gibi sırtını dayadığın annen,baban ve
göçüp giden sevdiklerin...

“Dünya ne kadar da vefasız mış”

diyorsun.

“Vay bee...”

...
Durup soluklanıyorsun,
“Nerden geldim,
nereye gidiyorum” diye
sorguluyorsun.

Hiç bir şeyi durduracak gücün olmadığını farkedip

“Kalpleri evirip,çeviren”

Allah’a
bugünler için şükrediyorsun.

Derin bir nefes alıp,
“hayat” deyip yutkunuyorsun

Ve
“kaldığın yerden,
yolculuğa devam” diyorsun...

“Vay bee.!!!”

Öyüce