Düşünün; dün ne idik, bugün ise ne olduk?
Kendimiz ettik, evet yine kendimiz bulduk.
Hayalimizde hiç olmayanlar gerçeğe döndü,
Ki, uğruna can verdiğimiz nurumuz söndü.
Makam, mevki ve servet kör etti gözümüzü,
İkbal için sattık sevdamızı, özümüzü.
Sürüverdiler ağzımıza bir parçacık bal,
Maalesef ne dava kaldı, ne de ideal?
Ruhumuzu öldürdü şan ve şöhret tutkusu,
Kalmadı kalplerimizde Kahhar'ın korkusu.
Ve kul olduk kullara kapmak için ihale,
Yitirince vak’arımızı, geldik bu hale.
Haramı helal saydık alınca fetvasını,
Unuttuk hak, hukuk mücadele davasını.
Unutma ki, kapıyı çalacak bir gün ecel,
Muhakkak görülecektir hesab-ı müeccel.
31.01.2015
Kayıt Tarihi : 31.1.2015 11:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bedir Kuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/31/vay-be-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!