Vay be! Şiiri - Mehmet Eren Ersoy

Gece karanlığı çökmeye başladı ya artık
Arkası gelir karanlığın,
Avare dolaşan gece kuşlarına inat
Salınırda dolanır sivrisinekler
Olmasaydı şu gece kuşları
Çöker ya bir alacakaranlık
Gündüzün aydınlığını silercesine
Dalarım ben de gökyüzünde yıldızlara
Silerim düşüncelerimin pasını
Gecenin karanlığını silercesine…

Yıldızların altında parlayan alacakaranlık
Ve ona inat parlayan düşüncelerim
Yıldızlarında adları var, adım gibi…
Alacakaranlığın inadı
O da farksız, inadım gibi…
Vay be!
Yine sessizliğin içindeyim geceyle sırdaş
Ve sigara dumanında dolaşan hayaller gibi
Gözlerimin önünde düşüncelerim
Vay be! Hepsi bir hayal gibi
Uzaklarda duran erişilmez… Bir o kadar da
Elimi uzatsam tutacak kadar yakın

Dur! Gece kuşu bu kadar alçak uçma
Sende git sivrisinek bana bulaşma. Bak!
Senin için dönüyor bu fare suratlı şirin kuş
Ya sana ne oluyor gökyüzü?
Ne oldu şu parlak yıldız? Işığı söndü sönecek
Sokak lambası bile daha fazla parlıyor sanki
Vay be!
Gündüz her şey bir karmaşık bilmece
Nedense çözülüyorlar gece…
Gündüz zaman mı yok? Yalnızlık mı yoksa
Kalmak var demek çözmek için bir köşede
Vay be! Yine sona erdi bir bilmece…

03-08-2008