Vay Bana Vaylar Bana Şiiri - Abdullah To ...

Yer vermezsem kalbimde, ölene dek imana;
Dünya bana ağlasın, vay bana vaylar bana!
Gafillerle bir olup, uyar isem zamana;
Dostlar kara bağlasın, vay bana vaylar bana!

Bırakırsam yüzüstü, en mukaddes davayı;
Rab yerine koyarsam, heves ile hevayı;
Titretirsem gadaptan, yer küre ve havayı;
Gökler bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Yer verirsem dilimde, kitap dışı tabire;
Çiğner isem düsturu, sabah akşam ha bire;
Gider isem imansız, öldüğümde kabir’e;
Yerler bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Çok görürsem Hak için, muhabbeti mü’mine;
Nefis için sevgiye, yer verirse şu sine;
Terk edersem hizmeti, ruh çıkmadan bu dine;
Ahlar yürek dağlasın, vay bana vaylar bana!

Eski kafa diyerek, söver isem geçene;
En olmadık belaya duçar olsun bu çene!
Ta’n edersem atadan, iman ile göçene;
Haslar bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Senalarla şişinip, kibirlere düşersem;
Bidatlere yönelip, Hak yolundan şaşarsam;
Mihengimi şaşırıp, dalalete koşarsam;
Kuşlar bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Elimdeki fırsatı kaçırırsam ben şayet;
Verse Rabbim ömrüme, şahadetsiz nihayet;
Ahiret’te şu nefsim, etse benden şikayet;
Nas’lar bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Sekaratta görürsem, nar içinde yerimi;
Gadablanmış bulursam, bana Mevla’m Kerimi;
Duvarlara çarparsam, ahlar ile ser’imi;
Narlar bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Veremezsem hoş cevap, münker ile nekir’e;
Alırlarsa bet tavır, o melekler hakire;
Yaparlarsa bir zindan, o mezarı fakire;
Kullar bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Günah ile dolarsa, mahşer günü mizanım;
Dumurlara uğrarsa, korkusundan izanım;
Cennetlere koymazsa, onca yıllık kazanım;
Mahşer bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Sol taraftan verirse, yüce Rabbim kitabı;
Sert olursa kuluna, din gününde hitabı;
Yapar ise bedbahtı, cehennemin hatabı;
Resul bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

O dehşetli sıratı, geçemezsem son sürat;
Burak denen mübarek olmaz ise bana at;
Nar-ı cahim harıyla, kavrulursa şu surat;
Gözler bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Göremezse şu gözler, cennet ile cemali;
Ağlatırsa yaratan, feryat figan bu kal’i;
Yaşatırsa abd’ine, akla gelmez kem hali;
Alem bana ağlasın, vay bana vaylar bana!

Abdullah Toroslu
14.09.2012.-İzmir