Vaveylanın düştüğü yer Şiiri - İlyas Kaplan

içim üşüyor
kopuyor fırtına
yer gök inliyor
kar yağıyor
ilmek ilmek

çıldırıyor rüzgar
çırpınıyor esrarengiz karanlık
sürgün bakışlar mühürleniyor geceye

yığınla ses çöreklenmiş göğsüme
maziden zuhur eylemiş uğultular
duygular ürperiyor ayazlara muttasıl
taş kesilmiş
şekilden şekile giren her nefes

ruhumu boğuyor gökyüzünün beyazı
yeni bir masal perisi
beni çekip alıyor kılcal damarlarımdan

güneşin battığı her yer
kardan zaman
dağınık, kırık dökük, derbederim
sokaklarda dolaşıyorum saatlerce
la havle deyip

içimdeki vaveylanın düştüğü yerde
temaşaya dalmış
bir yıldız kayar ötelere

redfer