Tenim yağız, içim kızıl, sen içimde vaveyla
Bıktırdığın yokluğundaki alaca şafakların
Eşiğinden çıkarak zamana yayılıp da geldim
Verdiğin onca sözü heybemde saklayarak
Yıldızlarda salınıp, huzuruna yöneldim
Sen yoktun, çıkış yoktu, umut yoktu dünyada
Ben hep buradaydım, sen nerdeydin Vaveyla
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta