Vatansız Şiiri - Guliz Aras

Vatansız bir dünya düşünün!
Kollarınızı açmış yalanları kucaklıyorsunuz.
Uyduruk, günlük hikayeler tadında.
Paltonuza asılmış küçük küçük eller
Eller küçük, vücutlar ihtiyar
Sureti olmayan bembeyaz yüzler
Sağa sola kaçışmalar
Izdıraplar
Geç kalınmış keşkeler...
Açıp elleri göğe yakarmalar:
Affet!
Kan akar,
Dereler coşar kırmızıya bulanmışlıktan
Daha bir gururlu çağlar
Elbet bir gün durulacaktır dere
Ortalık sükuta erecek
Renkler bulacaktır özünü
Ve vatandır bu kalacaktır sonsuza dek
Acısız sızısız kazanılmaz hiçbir savaş...
Belki koldan
Belki fazlası
Vardır verilecek bir diyet.
Adın çıkmasın vatansıza
Vatanı satmışlığa
Toprak bile kabul etmez
O koskoca boyunu posunu
Hayat şu, üç günlük
Dün
Bugün
Ve
Yarın
Değmez ettiğine...