Güzel ülkem yine ateşler içinde kaldı.
Bir gün huzur bulup rahata erse hemen ertesinde bir kaos başlıyor memleketimde.
Meğer ne kadar da çok düşmanı varmış,
Ne kadar da çok sevmeyeni varmış sınırları içerisinde.
Kardeşlik deyip de kardeşini katledenler,
Barış deyip de barışı ateşe verenler,
Huzur deyip de ortalığından karışmasından mutluluk duyanlar,
Türkiye deyip de ülkeyi satmaktan bir an geri durmayanlar…
Ne kadar çok hain varmış içimizde.
Biliyorum ve toprak ne de bayrak bir şey ifade eder,
Üstünde ve altında yaşayanlara kardeşlik, barış, huzur veremiyorsa.
Madem bu vatanı bize kalsın diye her köşesini kanları ile ısladı atalar,
Bari onlara saygı duyalım azıcık.
Bari gelecekteki bu ülkenin sahipleri yani çocuklarımızın hatrına birazcık fedakarlık yapalım.
Savaş değil barış isteyelim, tüm samimiyetimizle.
Zaten kardeş olduğumuz birbirimiz ile yeniden kardeşlik andı söyleyelim.
Huzura inanalım, huzur için mücadele edelim.
Ben varım.
Tüm yurttaşlarının özgür olacağı, sonuna kadar özgür olacağı bir ülke istiyorum. Ve tüm özgürlüklere saygı duyacağımın sözünü veriyorum.
Vatanım, namusum ve şerefim üzerine…
Adem ÖzbayKayıt Tarihi : 7.3.2016 11:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!