Vatanım Şiiri - İlyas Kaplan

Ben göklerimi dolduran ay yıldızı yar edinmişim
At sırtında serin bozkır gecelerini diyar edinmişim
Ne istemek ne bilmek yetmez aşkını yaşamaya
Bir masal ülkesi ki uğruna can vermişim
Ey dağlarına denizlerine inandığım memleketim
Ufkundan bir sabah parlak güneş gibi doğacak
Sonsuz bir cennetin güzelliğini gözlüyorum

Sevda türküleri okumak istiyorum yedi iklim kuşağına
Sesini duyuyorum yıllarca yağmurlar yağarken hürriyetin
Ay çehreli güneş yanaklı gençlerin düşlerini süsleyen
Kara saçlı kara gözlü bir esmer güzelinin elinden
Hava gibi soluduğum su gibi içtiğim
Bir memleket istiyorum toprağına yüzümü süreceğim

Bütün köy evlerinin pencerelerinde çiçeklensin özgürlük
Silahlar çatılsın bir buz çıtırtısına emsal
Buzullarla örtülü kocaman yılların karanlığı içinde öfkelerim
Hey sevinçten gözleri kıpırdayan siyah saçlı asker
Gökyüzünde yıldızlara bak, analar yolunu gözler
Sanki şimdi evine döneceğin günü bekliyorlarmış gibi

Hey memleket ateşine kucak kucak sevgi taşıyan ay kızım
Sen özgürlüğün aya benzeyen yanağına konulmuş bir busesin
Kalbinde ki vatan aşkını yansıt ülkeme yol göster
Yoksa ayrılık cehenneminde sonsuza kadar yanıp kül olacak
Bir melek kadar günahsız kara yağız yiğitler
Ey ruhumu tuzağa düşüren dipsiz gayyaların ifriti
Uğruna canlar ödediğim bu cennet toprağından çekip git

Ezanlar üstüne her sabah tüm tomurcuklar açar ya
Bir ağaç ki yemyeşil dalları benim yaprakları benim
Dikildiği topraklar üstüne bir avuç toprakta benim
Göğsümden dudaklarıma doğru özgürlük fışkırır
Ben canımdan kanımdan hayatımdan geçerim
Ben ölürüm vatanımdan vazgeçmem

redfer