Toprak Dersi Şiiri - Önder Karaçay

Yaşadığımız her yitimi unutarak mı?
Yoksa üzerini örterek mi bu kaosu çözeceğiz?
Belki de bu yaman çelişki bizi bu çıkmaza bağlıyor
Dünyana asılı tuttuğun belleğin ne söylüyor sana?
Kulak vermiyor mu kimse?
Dedelerimizin bizim için kurdukları dünyanın
Değerini hiç düşündün mü?
Geç kalmış değilsin aslında
Sende bir dünya kurmalısın
Kurduğun dünyanın gelecek kuşaklara bırakılmaya, senden sonrada var olmaya ihtiyacı var

Unutma!
Yediğin kirazlar, domatesler, erikler ve kazıklar
Senin kendi dünyanın pazarından!

Dünyaya, kendi adına doğaya zarar vermeden bir kazık çakmayacaksan
Sana kazık atanlara karşı çıkmıyor, direnmiyorsan
Bu dünyada ne arıyorsun?

İşitmemen gereken dış dünyanın bıkmadın mı azarından?
Usanmadın mı kalemini kırıp seni kandırmak için çabalayanlardan
Onun bunun adamından, yazarından,
Seni yaratan, seni büyüten, koruyacak olan kötü niyetin nazarından

Atan göçüp gitti
Hadi toplanıp bir muhasebe yapalım
Sonsuzluğun yolculuğuna çıkma sırası sende
Bu topraklarda sırası gelen emanete sahip çıkar
Toprak ve kamus namustur

Toprak anadır doğurur
Kamus dildir konuşturur

Çocuklarda bulunmalı yanınızda
Bu sonsuz yolculuğun ve kalan izlerin resmini çizmeliler bilinçaltına
Çocuklarda söz söylemeli
Bu hüzünlü yolculuğun arkasında
Birlikte, tembellikten kurtulacağına bana söz vermelisin ki
Gözümüz arkada kalmasın

Hayat tutamağına elleriniz yapışmalı,
Sevdiklerinize, dünyanıza, hayatınıza, geleceğinize, özünüze, yapışmalı tadı damağınıza tadı yapışmalı.

Seni kaidene yerleştirecek raylar
Atanın sana bıraktığı topraklar

Oğul veriyordu bu topraklarda yetişenler
Dalında senin gibi,
Sen oğul değil misin?
Kanadımın altında,
Şimdi ne veriyorsun acı tadında
Büyü büyüde büyüle artık beni kendi dalımda

Atandan sonra oğul, kulübene sığınıp kalmamalısın kendi yurdunda
Özgürlük hayatın tadı
Vatan ve toprak kaybı hayatın unutulmayan tek acı yanı
Utandırma, bizi tanıyanı tanımayanı

Sonra kapılırsın bir vızıltı gibi yitimin ahengine
Aidiyet duygundur törpülenen
Tütsülenen özgürlüğünün kokusu
Bu belki de son hayat dersidir oğul
Vatan ve toprak dersindesin

Hasat zamanı bir toprağın olursa gelir
Derelerde, denizlerde ve göllerde balık avlama sevdasına
Deren, denizlerin ve göllerin yoksa boşuna hayaline tutulursun

Dereyi, denizi, gölü elinden alır seni sererler yere
Atan bu toprakların sahibi olarak uzaktan tanınırdı başında bere
Git Anadolu da ayağın bastığı her yere
Yine titretirsin düşmanı göğsünü gere gere
Göğsünü ger hele
Yoksa küstürürsün bu toprakları boş yere

Yağmur yiyen deniz gibi anlayamazsın ıslandığını
Uyan artık
Boş yere akmıyor damarlarında asil dere