Vatan ve İnsan............

İnsanlar ölmesin bir hiç uğruna,
Genç yaşta düşmesin yerin bağrına.
Duyursak gerçeği en sağırına.
Üstünde insanla var olur Vatan.

Bilinmez soyunun yüz yıl öncesi.
Tanır mısın acep deden dedesi,
Hoş gör kalbine bas nolur herkesi.
Tek yürek çarparsa var olur Vatan.

Ölçüsü bilinmez vatan sevmenin.
Kimse acısını bilmez gidenin.
Fikrini sevmiyor bumu nedenin.
Tahammül olursa yar olur Vatan.

Zihniyet başkadır, vatan bir başka.
Vatan sevgisiyle olurmu şaka.
Vatana bağlılık götürür Hakka.
Günü geldiğinde bir olur Vatan.

Boydan boya bir ecdat hatırası.
Bağı bostanları, yayla merası,
Türkü Kürdü Arap ile Zazası.
Yürek bir çarparsa toy olur Vatan.

Vatandan uzakta yaşayan bilir.
Deryadan ayrılan bahriler ölür.
Kimseyi yurdundan kovma ne olur.
Dilini tutarsan şad olur Vatan.

Vatanın tapusu kimin cebinde,
Anadan farkı yok insan gözünde.
Çok gezip dolaştık onun üstünde.
Bazen evladına ad olur Vatan.

Vatan tacirleri türedi bu gün.
Yiğitler askerde onlarda düğün.
Doldurur kesesin zengin gün be gün.
Bedelli gelirse bal ona Vatan.

Edirne, İstanbul Diyarı-bekir.
Gelibolu insana bir fikir verir.
Bu harbi bilenin yüreği erir.
Ay Yıldız bayrakla yâd olur Vatan.

Yıllardır bağırdık. Çağırıp durduk,
Bu anlayış ile nereye vardık.
Millet ler uçarken biz durakladık.
Vatana hizmetle şad olur Vatan.

Atila Yalçınkaya
01.11.2010