Sevgisiz insanoğlu ne kadar cahil?
Aşk içimi kasıp kavuran bir sahil.
Sahi, hududu nedir aşkın, sevdanın?
Vatan sevmek, sevdaya ne kadar dahil?
Sevgi biriktirdim bir Vatan dolusu,
Bu gönlüm en çok onu sevdi doğrusu.
Dibe batmış taş, çıkarmam gerek ama,
Cehalet önümde dipsiz su kuyusu.
Canım çıksa da, sen çıkmayan huyumsun,
Kör ve sağır dünyamda tam beş duyumsun,
Dört tarafı çöl ile kaplı dünyamda,
Sen benim canıma can katan suyumsun.
Vazgeçmem, ne bin derde ne bin tasaya,
Ezelden şanlı ay-yıldızlı asaya.
Yere düşmeyecek diye ant içtik de,
Bir silah, bir bayrak koyduk o masaya.
Koynunda iken, yok bize bir esaret,
Parçalamaya yetmez, hiçbir siyaset!
Kıymet bilene huzursun sen; Ey Diyar,
Kimine korkusun, kimine cesaret...
Davut Yılmaz ( Affan)
Kayıt Tarihi : 19.2.2019 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!