Vatan Sevgisi Şiiri - Mehmet Tekmen

Zamanla nesiller farklı olacak.
Sönmeyecek artık,yanacak ocak.
Ağaracak her an vatanın ufku.
Bırakamaz asla beni,bu tutku.

Ufukta görünen aydınlık ondan.
Bu toprak her karış etten ve kandan.
Varlığı bağlayan güzelliklerden.
Ayrılmak mümkün mü,onca sevgiden.

Vatan millet,yurt sevgisi içimde.
Hasretim kavuşurum bir biçimde.
Yıkık viran olsa köşkler,saraylar.
Bana kâfi,ıssız kalan obalar.

Özlem dolu içim söylemek olmaz.
İstesem de,hayal gözümde kalmaz.
Gök yüzü masmavi perde kapanmaz.
Eminim kabuldür kılınan namaz.

Köyümün dağında uçuşan kuşlar.
Gıptayla sana yönelir bakışlar.
Renkli,canlı,güzel sesler sendedir.
Bu harika snat,çok derindedir.

Var ve yok zihinde birlikte muhal.
Çözmek mümkün değil,bilmece bu hal.
Görünür ihtişamıyla tabiat.
Kim bilir,nasıldır,ordaki hayat.

Düşüncelerim pek çetin,karmaşık.
Evleri gölgeler renk renk sarmaşık.
Anamın,babamın,canlı hayali.
Hafızamda vatanın renkli hali.

Ayrılamam istesem de,bu yurttan.
Anılar çağırır,her dağdan taştan.
Kardeşim arkadaşım ve yoldaşım.
Hepsiyle,sımsıkı sarmaş dolaşım.