Vatan O Zaman Cennetti

Ayağında ayakabısı yoktu,
Evinde elektriği suyu yoktu,
Sırtında yamasız elbisesi yoktu,
Vatan o zaman cennetti.

Ruhunda samimiyet vardı,
Yemeği yok yalnız ekmeği vardı,
Özünde sözünde doğruluk vardı,
Vatan o zaman cennetti.

Cephede yalın ayak,paçavra pantolon,
Elinde kırık tüfeği kaması vardı,
Düşmana yenilmek değil, yenmek vardı.
Vatan o zaman cennetti.

Sabunu yok,çamaşır makinası yok,
Sobası yok ortada yanan ocak vardı.
Yanan ocağın geride kalan külleri vardı.
Vatan o zaman cennetti.

Küllerle el yıkar elbise yıkardı.
İçinde umut vardı, mutluluk vardı.
Hak olmayan şeylere el uzatmamak vardı.
Vatan o zaman cennetti.

Yol yok araba yok rahvan atı vardı.
Kanaat vardı,umutla istikbal vardı.
Atı olanın ruhunda zenginlik vardı.
Vatan o zaman cennetti.

Ne oldu ne geldi geçti buralardan,
Yükseldi semalara gökdelenler hanlar,
Eskiyi bugünden arıyor insanlar,
Vatan o zaman cennetti.

Cephede ayrılık yoktu bilekler birdi.
Dönüş yoktu ileriye hedef vardı,
İstikbalde gazilik şehitlik vardı,
Vatan o zaman cennetti.