Vatan Nasıl Sevilir Şiiri - Mahmut Çoban

Ey…! Ay yıldızlı bayrağa can veren şehitler,
Yürekte iman ile siper olmuş bedenler.
Düğüne gider sanır, gidişini görenler

Nice nice çakala unutulmaz ders verdiniz.
Vatan nasıl sevilir, dünyaya gösterdiniz.

Yazdığınız destanın hangisini sayayım.
Gökteki yıldızları üzerine saçayım.
Cennet kokan bedeni, nerelere koyayım.

Pir-u pak alnınızdan, meleklere öpüldünüz
Bu toprağa değil siz, gönüllere gömüldünüz.

Kanınızla sulandı bu vatanın toprakları,
Bir iman kükretir, sizin gibi aslanları
Emanet bıraktınız gök kubbede ezanları

Canızdan can kattınız,öf…! bile demediniz.
Vatana borcunuzu, kanınızla ödediniz.

Bu vatanı sevmeyi,candan aziz bildiniz.
Fani dünyanızı cennet ile değiştiniz.
“Şehitler ölmez” dedi, bize Yüce Rabbimiz,

Ecelin gelişine,tebessümle güldünüz.
Kim durur karşınızda, ölümü de öldürdünüz.

Bu toprağın anaları çok kahraman doğurdu.
Sorsan nice şehide,yine şehit olurdu.
Bu toprağı atanız,kanı ile yoğurdu.

Türk’ün tarihini destanlarla doldurdunuz
Bu aziz milletin, hep yüzünü güldürdünüz.

Şehitlik makamı ki; kaderine yazılmış.
Melekler sizin için kutlu yola dizilmiş.
Ahiretin yurdunda nurlu yollar düzülmüş

Sizler ki ölümün, en mübareğini gördünüz.
Kefen değil üstünde, al bayrağa büründünüz.