Vatan Deyince Şiiri - İlhan Koruyucu

ben ki vatan deyince
yüreğimde atan bilirim
şah damarımdan öte
kalbimde yatan bilirim

ben ki vatan deyince
bozkırlarımda açan çiçekten
yüce dağ başında var olan duman
bal arısının balına katan bilirim

ben ki vatan deyince
al kandan yüksek bayrağım
dalgalanırken gökyüzünde sancağım
altında yatan bilirim

ben ki vatan deyince
ekmek gibi kutsaldır öperim
göz pınarlarıma dolan yaştan
kalbime giden bilirim

ben ki vatan deyince
hudut tanımaz ki beynim
şahlanır derdinden deli divane olurum
sarıp sarmalar başucuna koyan bilirim

ben ki vatan deyince
cesaretim şükürler üstüne
yaradana sığınır elbet gönlümce
baş koyar yoluna toprağa giren bilirim

ben ki vatan deyince
özgürlüğüne hasretim dalga dalga
dudağımdan dökülen her duada
rabbime seve seve giden bilirim

ben ki vatan deyince
göğsüne siper etmiş bin neferden
şahadet şerbeti meşalesiyle yanan
koşarak giden bilirim

ben ki vatan deyince
korku nedir bilmez özüm
ne şafak kalır ne de tan
tarihe şan şeref katan bilirim...
29.10.2013