Vatan Borcu Askerlik Şiiri - Gökhan Güneş

Tugay kapısından girdiğin anda.
Sanki mahşer günü, herkes bir yanda.
Elinde babadan kalma bir çanta.
İlk gün çok zor geçer, inan askerde.

Sıraya geçersin, çavuş önünde.
Elinde bir düdük, yat kalk dilinde.
Hoşafın çıkacak, günün sonunda.
Acemilik biraz, zordur askerde.

Bazen kara şimşek, bazen kapuska.
Bazen tekme yersin, bazen palaska.
Yemekte kepini, kaptırma asla.
Mutfakta temizlik, zordur askerde.

Mıntıka temizliği, ilk içtimada.
Sonra kahvaltıya, üçlü sırada.
Reçel ve margarin hep bir arada.
Çelik bardakta çay, hoştur askerde.

Atış, eğitim, spor derken peş peşe.
Mektubun gelmiştir, zevkten dört köşe.
Olup da kaptın mı, sessiz bir köşe.
Senden daha iyisi, yoktur askerde.

Akşam hüzün olur, çöker bağrına.
Devren ortak olur, gönül ağrına.
Sohbetler tükenmez, kalır yarına.
Dostluğun en kralı, kalır askerde.

Acemilik bitince, usta olunca.
Her akşam gezersin, tugay boyunca.
Kepinde ki yıldızlar, on beş olunca.
Vatan borcu bitmiştir, artık askerde.