Bahr-i fakir sensin, vasl-ı münteha! Sen aşkın müntehasında ben verâsındayım,
Keremkâr ol ey güzel! mâh cemalinden bir bade göster,
Aşkın ile kaimim, ben aşkınsız yapamam,
Aşkın su gibidir bana, her daim içmekten kendimi alıkoyamam,
Mütebessim çehren ufkumu dolduruyor, başka şeyler mâlâyâni zaman çalıyor,
Ay Yüzlüm Şimşek Emsal Çaktın üzerime,
Gel ve gül artık, gül ki Gül de Kin de gülsün.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.