Vasiyetname-2 Şiiri - Mehmet Cıngır

Denizin kıyısına kazın mezarımı;
Çünkü ben denizin emzirdiği çocuğum.
Ilık deniz rüzgârı almalıyım,
Yoksa huzur içinde uyuyamam.
Girince kabre ne güneşim kalır
Ne ayım ne de yıldızım,
Dağıtsın karanlığımı gelip mezarıma
Fatiha okusun oğlum ve kızım.
Gelsin sevdiklerim mezarımın başına,
“Garip doğdu,garip yaşadı,garip öldü
Çok ağladı,az güldü”
Yazsınlar mezarımın taşına.

Bırakın saatim işlesin kolumda,
Bir ağaç dikin başucuma
Her seher bülbül ötsün dalımda.
Bir de kır çiçekleri ekin kabrimin üstüne,
Dalgalansın estikçe rüzgâr
Serinlesin ruhum,
Sevmem ben soğuğu
Yağmasa da olur kar.

Üzerime beton döküp
Kalbimi ezmeyin,
Sert betonlarla
Ruhumu çizmeyin.
Bu yaşa geldim yaşamadım,
Vasiyetime yüz çevirip
Beni üzmeyin.

Bir yol kenarına kazın mezarımı
İç içe olsun ruhum insanlar ile
Fatiha okusun nedensiz gelenler bile.