Vasiyet Şiiri - Hüsnü Bozkurt

çaresi yok biliyorum dünya fani
günü geldiğinde göçülecek kalan hani
başladığı gibi yine habersiz bitecek bizden
sonu olmayan bir şiir gibi yaşadığımız hayat adlı bu serüven
bu gün kırkdokuzsa yaş yarın elli olacak
netsen neylesen besbelli yakında susacak
fırtınalarla savrulmuş sevdalarla kavrulmuş yürek
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek

bilirim alabildiğine zordur ölmek kimi zaman
bir türlü bitmez acılar bitsin istese de insan
onulmaz bir kanser uru sarmışsa mesela tüm bedenini
ya da beklemekteysen kiralık bir celladın yağlı kemendini
ölüme neden çok seçim yapamazsın aralarından
beyin kanamasından ölürsün belki belki yürek enfarktından
bilesin o zaman “sigarayı da çok içerdi rahmetli ” denecek
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek

beklenmeyen ölümler de vardır daha zordur kalanlar için
yola düşmüşsündür mesela bekliyordur özlemle sevdiğin
son gördüğün bir kamyon kasasıdır hem de çamurluğunda “belalım” yazar /
anlarsın ki seni de kurban seçmiştir adına trafik denen o canavar /
yahut bir gece vakti sarsılır yer yıkılır evler şehirler
enkaz altından çıkar günler sonra çürüyüp kokmuş kefensiz ölüler /
kader değil doğa kanunu hayat bir gün bir biçimde bitecek
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek

sormayacak kimse sana bir karara vardın mı
yoruldun mu yaşamaktan aşktan sen hiç bıktın mı
düşünsen de daha bitmemiştir işin yapılacak savaş çok
bir gün dahi görmemiş olsan inan faydası yok
gerçekten yüceldiğini yurdunda alın teri emeğin
ve katmer katmer çiçek açtığını kardeşliğin
sen giderken erdem sayılacak yine ülkende alçaklık
sömürü sürecek /
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek

tek endişem yaşarken ölmekti korkardım eskiden
hiç kaçmadım kavgadan çekinmedim doğruyu söylemekten
adamlık aradım sevgilerle yaşadım aşık oldum hergün yeniden /
övündüm yaptıklarımla yapamadıklarımınsa hiç esiri olmadım zaten /
nerede nasıl kaç yaşında gelecekse gelsin umurumda değil
korkmuyorum artık ölmekten hoş gelmiş sefalar getirmiş azrail /
dünya denilen bu gayya kuyusu bilirim bensiz de dönecek
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek

yıkanırım ben her sabah sakın yıkamasınlar hiç pisliğe bulaşmadım /
hak yemedim yalana bulanmadım hangi sabun paklayacakmış şaşarım /
insana inandım halkımı sevdim çok aldandım ama soldan caymadım /
kula kulluk etmedim bir mustafa kemal'den bir de yoksulluktan utandım /
hep okudum bilim yolundan sapmadım arkadaşım oldu kitaplar /
ağladım bıktırdığında soysuzluklar ihanetler kahpe yalanlar
yorulmayın namaz da gerekmez kim alacaklı bileceğiz nasılsa hesap görülecek /
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek

bilirim benimle beraber ölecek etim bedenim milyar kere milyar hücrelerim /
yine benimle gelecek aşk yorgunu yüreğim güzel gören gözlerim /
ama asla ölmeyecekler eminim inançlarım düşlerim düşüncelerim /
çocuklarım yükseltecek bayrağı bir gün özgürleştirecek aklını milletim /
dua mua istemem ama mutlak nazım'dan bir şiir okuyun bana dostlar /
kadınlarım sevenlerim ille de kardelen'im beni şarkılarla şiirlerle uğurlasınlar /
çok sevdim çok sevildim yalan yok çok da dert çektim ne var üzülecek /
bitmişse ömür ne gam hiç sızlanmadan gidilecek