Vasati bir çöp Şiiri - Görkem Kaya

Nasıl bir kibrit yanar?
Öyle tutuştu önce
en tutuşmaya elverişli yerinden
Hayallerinden

Yavaş
yavaş aşağıya indi ateş
Gırtlağında dinmek bilmeyen bir isyan
Nafile...!
Ateşten bir atkı gibi dolandı boynuna
Kırıklıkları

Tam tamamdır derken
Alıştı bu iklime derken
En verimli gününde
yağlı bir bedene dolanır gibi
çepeçevre sardı gövdesini ateş
Daha hızlı yanması için çevrilen bir kibrit gibi
alev aldı vazgeçmeye hazır yürek
Tepetaklak tüm alıştıkları
Beklentisizlik bir varis gibi boğuyor artık bakışlarını

Kapandı avucum
Henüz ateş sönmeden
Karanlık
hazır parlamaya
Gün pencereden giderken

Şimdi ne zaman
en sevdiğim desem
özlemek desem
dostum desem...
......................
daha çok diyecek varken
diyemeden
gelir oturur boğazıma
bir gece yanan elimin ağrısı....