Ankaraya yolum çıktı pazar sabahı aldılar beni
sabahın dört veya beşi kendimi eşikte bekledim
arkasından su dökülmez bir adam olmuştum lakin
bir kömür takviyesidir altı vagonda yetmedi
üstelik sigaram bitti
gömleğimde istifa işimden ince yağ lekesi
Varşova gibi üşüyordum vagonda kabanım kirli
karnım toktu fakat aynada Afrikalı aç iyi niyetli
izimi süren köpekler gibi kokluyordu hatıralar kulakları dikili
sabahın dört veya beşi kendimi vagonda bekledim
sırtımda yalnızlığımın leşi kül rengi
kalitesiz bir kompartımanda dört kişi
Ankara treni varşova soğuğu yalnızlığın leşi sabahın beşi
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 19:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
