bir tomurcuk gibisin her gün gönlümde açan
bulutlarına vurgun yağmurla neşe saçan
akşam çökünce korkup düşen çiylerden kaçan
canımsın cananımsın, varsın dediğin olsun!
dağlarıma yağan kar; üzerimi örtensin
düşlerimden kopan çığ; nefesimi kesensin
doğan kış güneşiyle ilk eriyip gidensin
özümde yananımsın, varsın dediğin olsun!
dört mevsim rüzgârımsın,diyar diyar gezersin
ya adımı fısıldar ya resmimi çizersin
sonra da esmez olur, cilve yapar üzersin
en masum yalanımsın, varsın dediğin olsun!
her gidişinle başlar, onmaz dert bitmez keder
döktüğüm gözyaşlarım saymadım kaç göl eder
yeter mi sana ömrüm bilmem kaderim ne der
geriye kalanımsın, varsın dediğin olsun!
15.08.1993 (R) 11.11.2006
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!