Varsın Şiiri - Fahri Bulut

VARSIN
Yıllar geçti beni unuttu sanma,
Kırk yıldır kalbim de yalnız sen varsın.
Suçu bana atıp itiraz sunma,
Kırk yıldır kalbim de yalnız sen varsın.

Gün doğar, gün batar seni düşlerim,
Öksüz kaldı gülüm gece düşlerim,
Fese adres yazsan gelsem su perim,
Kırk yıldır sergim de yalnız sen varsın…

Gönlüme nikahlım, yürekte sözlüm,
Gerdanı pak bulut, ey tirşe gözlüm,
Kaşları hep çatık dolunay yüzlüm,
Kırk yıldır gönlüm de yalnız sen varsın.

Kalbime kazdığım adın silinmez,
Senden bir güzeli cihana gelmez,
Seni saran yiğit genç kalır ölmez,
Kırk yıldır sevgim de yalnız sen varsın…

Tanıktır çobanlar, git de sor hele,
Kollarım sarılı kalmıştı bele,
Ver lale kokunu getirsin yele,
Kırk yıldır yergim de yalnız sen varsın…

Aşkım sözlerimin hatırı için,
Sevda çeke çeke kül oldu içim,
Ses vermen sesime ağlatın niçin?
Kırk yıldır vergim de yalnız sen varsın…

Vuslata ermeden ömür bitecek,
Korkarım gözlerim açık gidecek,
Zebani görende diri diyecek,
Kırk yıldır terkim de yalnız sen varsın…

Rızazade, harman yerine döndü,
Gülmeyi unuttu içine sindi,
Tüm dünyanın yükü sırtına bindi.
Kırk yıldır her gün de yalnız sen varsın…
09.08.2020
Fahri Bulut Rızazade