Varoş Yerleşkesi Şiiri - Murat Işık

Varoş yerleşkesi gibi yüreğim
İşlek bir otoyol kenarında
Bir gece ruhsatsız kondun
Çoğaldıkça çoğaldın orada
Ses edemedim.
Yasa bilmedin, kural tanımadın
Gönlümün imarımda.
Ne yeşil bir alan bıraktın bana
Sensiz bir nefes için,
Ne düzgün bir yol
Çıkmazlarıma.
Olabildiğince yayıldın
Baş edemedim.
Şimdi ağır bir vasıta gibi
Geçiyorsun aklımdan.
Zangır zangır titriyor
Sana bakan her yanım
Ama şunadır ki isyanım
Ben seni bir türlü hoş edemedim