Gecenin yarısındayım, bir ben varım birde sonsuz karanlık
Feryat eden acılarıma inat haykırıyorum delirmişcesine
Gelişlerinle kandırıyorum yoksul zihnimi
Karanlıklar aydınlığa kavuşacak diye fısıldıyor sanki şeytan kulağıma
Umutların mucizelere gebe olduğunu inandırırmışcasına
Gözlerimde yılların yorgunluğu, yüzümde geçmeyen kara bir yara
Bağırıyorum ve duymuyorum kendimi bu dipsiz kuyuda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta