Varoluş Şiiri - Yüksel Şeker

İnsan var oluşta sadece insandı...
Sonra birileri geldi insanları ikiye ayırdı artık kadın ve erkek vardı. Bu ayırmayı o kadar çok sevdiler ki Tuttular onları da ikiye ayırdılar. Baktılar ayırdıkça güç daha kolay elde ediliyor. Ayırdıklarını da ikiye ayırdılar. Düzen öyle ikiye ayıra ayıra devam etti. Birileri gittikçe fakirleşti
birileri gücüne güç kattı.
Ve en büyük yalanı matah bir şeymiş gibi uydurdular "Zirve tek kişiliktir"
Oysa becerdikleri yegane şey büyük kalabalıklarda Tek kişilik yalnızlıklar oldu...! ! !