Toprak ana sonsuz yuregi ile barindiriyordu yasami
Ve tabiatin sonsuz guzelliginin sevincini yasiyordu
Ve bir agac
Basi goge eren
Binlerce yapragi ile binlerce gozu ile gulumseyen bir agac
Ve toprak anaya analagini bagislayan bir agac
Kokleri ile tutunmus topraga
Yasam icin
Ve tabiata bagisladigi yesilligi icin
Ve bir golge bagislamak icin bir cana
Agac tutunuyordu toprak anaya kokleri ile
Ve toprak ana gururla bakiyordu can bagisladigi agaca
Toprak ana sesleniyordu agaca
Benim yuregime tutunmus hayat damarlarin
Sana yasam bagislayan gidan ozumdendir
Benim olman ne guzel
Ne guzel benim adimla bagisladigin bu guzellikler
Ve agac ses veriyordu
Sana analik sifatini kazandiran benim
Benim senden aldigim gidadir
Ve tutunacak bir avuc mekana olan ihtiyacimdir
Seni ana yapan bu tabiata
Toprak sen benimsin dedi agaca
Ve agac ben sendeyim dedi senin degil
Ve sen kendini bana verensin dedi benim degil
Elele vermenin muhtesem pariltisidir yasama bagisladigimiz gormezmisin
Birbirinden yasam bulmanin
Ama birbirine sahiplenmeden bir olmanin guzelligidir
Yasam budur diyordu agac toprak anaya
Yasam birbirini tamamlayan
Ama hep bir olan
Hep birbirinden olan bizlerden olusur
Gel elele verelim
Ve birbirimizle olmanin guzelligini yasarken
Yasam bagislayalim evrene
Kayıt Tarihi : 23.8.2005 00:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!