Varmış Şiiri - Osman Onuktav

Kürsüye çıkınca adam sanarsın
Sözünü, özünü ihanet sarmış.
Yandaşlık edersen sen de kanarsın
Peşine takılıp gidenler varmış.

Akıl sır ermiyor bunun işine.
Rastlanmaz bir daha bunun eşine.
Kimler takılır da gider peşine?
“Padişahım yaşa! ” Diyenler varmış.

Milleti kendine kul eder olmuş.
Ne Vatan, ne bayrak, ne değer kalmış..
Türk, kendi yurdunda beş beter olmuş.
Tuttuğu parmağı yalayan varmış.

‘’Açılım- saçılım’’ zevkine dalmış.
Arap, Kürt, Ermeni… Yanına almış.
Soyu-sopu bozuk, nefsi çakalmış.
Türk’e düşmanlığı tarihte varmış.

Sahnede ağlama rolüne dalmış.
Senaryo oyunu Oslo’dan almış.
Vatana ihanet tohumlar salmış.
Ne şeref, ne iffet, ne namus varmış.

Avar der ki; bunda, iman arama!
Millet malı ile dalmış harama.
Tuzu ilâç diye bastım yarama.
Bu adem içinde şeytanlık varmış…

30 Kasım 2013