Varlık ve insan. Para sana kul olmam

Param vardı birinciydim,
Düşürdüler On’a beni.
Çok kıymetli değerliydim,
Götürdüler sona beni.

Villa daydım adım paşa,
Tırnağım değmezdi taşa,
Hapşırırdım derdi yaşa,
Yar çıkardı hana beni.

Bir çobandım çok zengindim,
Cumhurbaşkanı dengindim,
Kukla gibiydim çengindim,
Attılar bir yana beni.

Ah zenginlik seni seni,
Kalmadı iman viçdanı,
Satın aldın tüm insanı,
Getirdiler cana beni.

Fakirliğin yüzü soğuk,
Bir ağaçtır içi kovuk,
Parası yok boynu eğik,
Bıktırdılar bana beni.

Zengin isen kusurun yok,
İtibarın herkesten çok,
Yüzlerine tükürsem hak,
Kul ettiler sana beni.

Para sen Allah değilsin,
Yine de en büyük sensin,
Kimisine silah kinsin,
Koydun dondan dona beni.

Deli, akıllı peşinde,
Tüm insanların düşünde,
En çoğu da sarhoşun da,
Koydun kandan kana beni.

Ali Uzun’da yok para,
Parasız düşemem dara,
Taparım Allah, Hünkara,
Köle etmen gene beni.