Varlık Babası Şiiri - Veysel Şimşek

Tapar mala mülke gerçeği görmez,
Sevaba hayra kendini yormaz,
Burnu havada gezer selamda vermez,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Hep yükselir büyüdükçe küçülmez,
Burnu havada havasından geçilmez,
Böyle insana benim içim açılmaz,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Şükür alanda verende Allah demeyen,
Koşar haramın peşinde helal yemeyen,
Varlığın içinde yyırtık sökük yamayan,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Kendini her zaman uzak tutamaz şerden,
Satar alır gelir demezki nerden,
Ne hayır beklersin cahil nankörden,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Birazcık boş vaktini hayra ayır,
Açık ört fakir yoksul aç doyur,
Unutursan eğer kendi sonunu kayır,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Kazanması zordur paylaşmak hoştur,
İnsanlıktan başka gerisi noştur,
Olmazki kendi nefsiğin peşinde koştur,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Bir gün gelir azrail canını alınca,
Malın mülkün bu dünyada kalınca,
Kimse sana iyi demez ölünce,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.

Din İman yok iki ayaklı farede,
Nice varlık babaları nerede,
Veysel derki mal mülk kalır geride,
Aç gözlü zalimdir varlık babası.