Arıyorum gecelerin sessizliğinde ve gündüzlerin kalabalığında varlığımı.
Karanlığın ve aydınlığın bilinmezliğinde iyice kaybediyorum varlığımı.
Gecelerin karanlığı gündüzlerin ise aydınlığıydı hayatın varlığı.
Ben ne zaman kaybettim ne zamandır arıyorum varlığımı.
O mu beni bıraktı yoksa ben mi terk ettim varlığımı.
Anladım sonunda terk edilsem de terk etsem de tüm suç bende.
Suçluluğun derinliğinde boğulmuş, acımasızlığinda ise ölmüşüm.
Gidiyorum bulamadan varlığımı. ELVEDA.
Kayıt Tarihi : 7.3.2024 08:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!