Darlığımı kimle bölüştüysem, varlığımıda onunla bölüşürüm ben.
Olmasa verecek hiç birşeyim dahi, gecerim canımdan, tenimden.
Lazım değil, şaşaamın şakşakçıları. yardakçıları, hatta dalkavukları.
Yeter hüznüme bir tebessüm, Öyle büyük şeyler istemem kimseden...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta