Varlığın atını bağladım, durdum.
Çeşmeden akan suyla doldurdum.
Bir tuhaf sarhoşlukla çılgınım.
Neyi çözdüm, mahkümum, bekler dururum.
Şimdiden sonrasıza bir köprü kursan,
burdan oraya bir yazık devran.
Garip zamanın öksüz kuluyum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla