Adımı söylerken adına siirler yazıyordum oysaki
Kalemsiz kağıtsız kimsenin okumaması için
Içimden mısralar geçerken ışıkları bile söndürüp
Karşıda onun simasini görürcesine sevinçli
Karanlığın gideceğini gün doğduğunda odamdaki varlığının biteceğini bile bile ümitli
Birtek adimi deyişine herseyi yapıyordum
Varlığı icin dualar ederken
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta