Varlığın Yeter Şiiri - Veysel Şimşek

Bir kudret vardırki şahlanan atta,
Sevgililer günü on dört şubatta,
Dünyayı verseler değişmem hatta,
Kalbimde özelsin varlığın yeter.

Gülden gülsün çiçeklerden çiçeksin,
Hoş kokarsın aşk yolunda gerçeksin,
Kara kaşlım istersede ret çeksin,
Güldende güzelsin varlığın yeter.

Güller arsaında seni koklarım,
Ömrümün sonuna kadar saklarım,
Görmediğim zaman artar şoklarım,
Sen bana özelsin varlığın yeter.

Kalbim seni delicesine sevmiş,
Sevene sevgili günüde neymiş,
Gündüzüme Güneş geceme Aymış,
Ne kadar güzelsin varlığın yeter.

Beni kollarına sardığın zaman,
Dünya ateşe yansa dinlemez aman,
Güzel sevenlerin hali pek yaman,
Sen bana özelsin varlığın yeter.

Çiçekler içinde tek seni seçtim,
Kalbimin köşkünde sana yer açtım,
Gökyüzü semaya seninle uçtum,
Sen bana özelsin varlığın yeter.

Leyladanda Mecnundanda beterim,
Hatta sensiz Bu dünyayı niderim,
Veysel derki başım alır giderim,
Bunu herkes bilsin varlığın yeter.