Aşk belki bir yankıdır, boşluklarda süzülen,
Evrenin kalbinde, sessizce büyüyen.
Seninle var olur, bu benlik bir ses,
Yokluğun kıyısında, anlam arayan heves.
Her adımda hissederim, görünmez bağı,
Zaman ötesinde, ruhuma değen ağı.
Seninle kurulur her anın köprüsü,
Görünmez bir iz, varlığın öyküsü.
Aşk belki bir sorudur, cevabı gizlenen,
Kendimde bulduğum, seninle yenilenen.
Zihnimde dolanan bir düşünce, bir son,
Her nefeste doğan, hiç bitmeyen bir yol.
Seninle çözülür o derin bilmeceler,
Varlığınla parlar karanlık geceler.
Belki de sen, ruhumun yankısı,
Aşkınla bulurum kaybolan yarımı.
Berkay Kotan
Kayıt Tarihi : 22.10.2024 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!