Varlığın Sefaleti Şiiri - Tuğba Akgül

Allah’ım yaşatmasın, varlığın noksanlığını kimseye.
Yokken yok dersin, çekiliverirsin iskemlene.
Varken, faydalanırsın bütün benliğinle.
Var olanın yokluğunda ise şaşırır kalırsın, tüm safiyetinle.
Şöyle bir gözlediğinde; sanki oralarda bir yerlerde,
Varlığına ihtiyacın olduğunu hissettiğinde,
Saklanır, en derininden bir köşeye.
Olmasını istemediğinde,
Geliverir birden gözlerinin önüne.
Ama o yok ki hiç içinde… VARLIĞIN

Vardır ama yoktur, yoktur ama vardır.
Varlık sahibi olursun. Ne var der?
Yoksunluğunu çekersin. Ne yok der?
Kıvranır durursun, ya var olanı göndermeye
Ya da olmayanı göstermeye…