Varlığın canı…
Gökyüzü bağırdı, bulutlar karıştı,
Kayıplar çıkıp, göründü gerçekler,
Karanlığın aydınlığı, caddeye düştü,
Işıklar söndü, sanki küstü…
Doğrunun aynası, yansıdı yüreğe,
Göründü yürekteki, saklanan hayat,
Beden uyandı, ruh silkindi,
Duygular kükreyip, şiire döndü…
Kızılın perdesi, maviye çaldı,
Korkak gölgeleri, gizem sardı,
Sevginin doğduğu, pınarlar aktı,
Coştukça canlandı, varlığın canı…
Oktay ÇEKAL
04.12.2011-13.33
Kayıt Tarihi : 25.12.2011 04:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/25/varligin-cani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!