Ölü mezralardaki yoksul adam
Hala yaşıyordu bir yerlerde
Anlıyordum izlerin dilinden
Kopçası çürümüş madalyonu
Siliyor, parlatıyor, saklıyor
İnleyen rüzgarda kayboluyor
Bazen geçmiş tepede kıvrılır
Asılı kalır en yükseğinde
Derken başka kıtaya uzanır
Varlığın sesi belirir
Bilinmedik vahada gölgesi yükselir
Lakin bilmiyor ki
Hoyratça harcanan bir zaman
Hiç bir mezara sığmıyor....
Mustafa Yaman 2
Kayıt Tarihi : 28.9.2020 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!