Varlığım Hüküm Giymiş Mahpus

Sokaklarda hüküm giydim, mahpus oldum açlığa
Bir konuşmazlar vardı, dilleri olmayan yandaşlarım
Esen rüzgârlarla salınıp, hep yürekten anlaştığım
Bir dalda yeşil yapraktı dertleştiğim, solana kadar
Gönül muhabbetimize katılırdı, dalına konan serçe
İçli bir gün batımında, figanında başladı şiir yazmalarım
Her gününe bir satır, hala anlattığım ve de bitiremediğim
Ne kadar açlık varsa yaşadığım, sevgiden cezalı, mahpus
Bir gökyüzünü seyrederdim rahat, sokaklardan ötürü
En çok martılar gözüme çarpardı, beyaz olduğu için
Ne kadar güzeldir, dalga sesleri arasında, dinlemek çığlığını
Bir acayip uzaklar gibi yüksek, uçuşları bana inat, hür
Onca sokakların, şehrin ortasında, hürriyetim cezalı, mahpus
Sevinmeyeyim diye zincirler kilitlenmiş, yüreğimin üzerine
Yasaklar sıralanmış sonrasında, bir sürü mahrumiyet, yasak
Gece voltalarım olurdu, balıkçı meyhanelerinin kenarlarında
En çokta ay ışında severdim, derinden gelen hicaz şarkıları
Efkârım depreşirdi, mehtaba karşı, ardı ardına yıkardım ofları
Sessiz hırslara kapılırdım, nöbetler geçirirdim, gözyaşlarımda
Ulan derdim, sevmek yasak, hayat yasak, varlığım mahpussa eğer
O zaman ne diye varsak, adın her neyse senin, asalak mı geldik asalak