Vardım pirin hanesine, el pençe divana durdum,
Ben gibi aciz birine emrin var mı diye sordum,
Bana bir nazar eyledi, döndüm kendi eksenimde,
Ruh ayrıldı bedenimden, fevkalade haller gördüm.
Gönül evi beytullahtır, odaklandım beytullaha,
İnsanı insan bilirsem, bilirim girmem günaha,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta