Var – Yok Şiiri - Ümit Güloğlu

Ben ne Shakespeare’im,
Ne Nuh, ne Kral Süleyman
Gezerim bedenden bedene
Atlarım çağdan çağa
Bazen taş olurum, bazen su
Bürünürüm sonsuz şekle

Kimliğim, rengim, kokum yok
Yok’tayım Ben, Var’da yok
Hiç doğmadım
Sonsuza kadar yaşarım.

Sil gördüklerini, bildiklerini
Yaşadım sandıklarını
Kaldır aradan kendini
Ben ordayım.

Herşey bendedir
Ve O dahi hiçbirşey’dir
Çirkin güzel’de, acı zevk’de, gün gece’de
Ben Sen’de saklıdır.

Ümit Güloğlu
09.11.1998