Gölgelerin sessizce süzüldüğü karanlık sokaklarda
Ayak sesleri bile duyulmazken
Ne içli besteler yapılır hüzzam makamında.
Ağırlaşmış yorgun göz kapakları aralanırken dünyaya
O makamda mızrabın kırılmasının yüreğini kanırtması
VAR YA....
Hüznün sarmaladığı benliğinle umarsızca bakarken
Ay ' a
Keşkeleri sayarsın bir bir geçmişin tozlu sayfalarında.
Yaşam tablonda solan renkler karışırken göz yaşlarına
Elde kalan renklerle yeniden bir tablo çizmeye çalışmak
VAR YA...
Derinden gelen bir boş ver sözcüğü geçer içinden
Buruksamayla, maziyi almak istersin alaya.
Medet umarsın sökmekte olan alaca karanlık fecirden
Siyah gecelerin bekçisi baykuş bakışlarında uyanmak
VAR YA...
Lodosta ağlayan poyrazda kükreyen,aşk-ı derun
dediğimiz o derya
Sürükler seni derinlere kanatların kırılsa da.
Yalanlar dolu aldatılmışlığı yaşarsın da
Yine de o karanlık yolda aşkı yaşamak VAR YA....
Kayıt Tarihi : 15.4.2022 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!